તારો રે શણગાર કરતા,
રૂપ અમારું નિખરે જી
સૂર્ય ઉગે ને એક પલકમા,
ગાઢ ધુમ્મસ વિખરે જી
તારો ૨ શણગાર કરતા

કુંડળીના કુંડળ પહેરાવું,
આંસુ મોતન માળા ૐ
શ્યામ ભલે હોય કાળો તોયે,
સુવાંળા ને રૂપાળા હૈ,
શ્વાસ ની મુરલી સાંવરીયા ની,
સુર પછીથી નીસરે રે
સૂર્ય ઉગે ને એક પલકમા

મનનો મુગટ કીધો તારી,
શ્યામ ચારણમાં મુક્યો
વ્હાલો મારો થઈને મોરપીંછ,
હળવે હળવે ઝૂક્યો રે,
બહાર હવે હું શાને શોધું,
ભીતર મારુ નીતરે રે
સૂર્ય ઉગે ને એક પલકમા