મહેલોનાં વાસી ગરીબી શું જાણે
દુખિયાના દુઃખને સુખીયા શું જાણે

ચકોરીની પ્રીતને ચંદ્રશું જાણે,
લગની મીરાની રાણો શું જાણે.
સતીઓના સતને પતિતા શું જાણે,
વિધવાના આસને નવોઢા શું જાણે
મહેલોનાં વાસી…

સંગીતની મહેફિલને બહેરા શું જાણે,
ચંદ્રનાં તેજને અંધા શું જાણે.
ભુખ્યાની હાલત જમેલા શું જો,
ડુબેલાની હાલત તરેલા શું જાણે
મહેલોનાં વાસી…

શહીદોની મસ્તીને કાયર શું જાણે,
ભક્તિના રસને નાસ્તિક શું જાણે.
અભણની હાલત ભણેલા શું જાણે,
દુખિયાના દુઃખને સુખિયા શું જાણે
મહેલોનાં વાસી…